Ushtria dhe policia maqedonase nuk lëviz nga fshatrat e dërvenit
Rasti i Karpallëkut e solli ushtrinë, por ajo mbeti aty
Erdhën për një ditë por mbetën shumë shumë gjatë. Ndoshta e kanë ndërmend të ndërtojnë karakoll. Kjo për ne paraqet problem serioz dhe punketet e tyre gjenden jo më larg se disa qindra metra larg fshatit Llaskarcë dhe fshatit Bojanë, thonë banorët e kësaj ane. Karakoll mund të ndërtohet vetëm në vende kufitare por jo edhe në vende tjera siç është vendi Karpallëk Qeveria maqedonase si duket po i prejudikon punët dhe është duke bë përgatitje për atë që supozon se mund të ndodh.

Fami BAJRAMI

Në pjesën malore të fshatit Llaskarcë katërqind metra larg, dhe dyqind-treqind metra larg fshatit Bojanë, gjendet vendi Karpallëk. Për këtë vend thuhet se ende ka ushtri, të armatosur deri në dhëmbë, me tanke, topa dhe çka mos tjetër. Erdhën për një ditë, por mbetën për shumë shumë më gjatë, siç do të thonë banorët e Llaskarcës dhe Bojanës. Kjo ndodhi që atëherë kur në këtë vend u nga sulmi i pjesëtarëve të Ushtrisë Çlirimtare Kombëtare mbetën të vrarë rreth njëmbëdhjetë pjestarë të pjesës rezerve të ushtrisë maqedonase. Pas katër-pesë ditëve në pjesët e banuara me popullatë shqiptarë u vendosën pjestarët e  ushtrisë së Maqedonisë. Së pari ata u vendosën nëpër fushat e fshatit, e pas dy-tre javësh në pjesën malore të fshatit Laskarcë dhe Koperativën bujqësore "Vëllaznimi" pronë e Ereniku Komercit, që gjndet më afër fshatit Bojanë. Për fshatarët prezenca e ushtrisë është pengesë e madhe sepse dukshëm e vështirëson lëvizjen e lirë të tyre për të kryer punët e nevojshme në ara. Llaskarcasit kanë një lloj garancie se toka mund lirisht të punohet, ndërsa për bojanasit një garancion i këtillë nuk egziston fare. Kjo vërtetë është problem serioz për këto fshatra sidomos tani kur pranvera troket në dyert për të kryer punët e nevojshme të bujqësisë.

Llaskarca, me mbi 200 shtëpi, në kohën e luftimeve në Maqedoni, nuk mbeti e shkretë, banorët qëndruan aty në vatrat e veta, përveç 15 familjeve. Kur në këtë fshat kanë ardhur përfaqësuesit e OSBE-s dhe kryetari i komunës së Sarajit, Ymer Selmani,  dhe kanë apeluar  që popullatë  të mos largohet prej shtëpive, brenda një nate edhe ato 15 familje janë kthyen nëpër shtëpitë e tyre, thotë kryetari i Bashkësisë lokale të Llaskarcës, Xhevat Ibraimi.

Kemi pasur një mbledhje në komunën e Karposhit ku ka marrë pjesë  edhe përfaqësues të MPB-së. Në atë takim policia  parashtroi dëshirën që të qarkullojnë nëpër fshatin tonë lirshëm. Unë insistova që policia të  mundet të qarkullon, por jo me hermelin dhe me tanke, por vetëm me një pistoletë si në kohët e lira, thotë Xhevati. Ashtu edhe mbeti, thotë ai.

Ushtria tërhiqet nga fushat

Gjatë tërë kohës kur ishin luftimet, dhe deri para tri javësh, ushtria i kishte zaptuar arat e këtyre banorëve dhe për ta në zemër mbetet frika se mos vallë vendi është i minuar. Lidhur me këtë problem kemi marrë garanca nga forcat e njësitit {DhelpraÇ të cilët deklarojnë se nuk ka asgjë të dyshimtë nëpër fusha dhe se toka mun dlirisht të punohet, thotë Xhevati.

"Në vendet ku ushtria maqedonase i ka pasur të stacionuara tanket, janë hapur gropa të cilat edhe sot e kësaj dite kanë mbetur të pambuluara. Ushtria për nevoja të veta ka çelur istikame, të cilat pokështu si edhe gropat e tankeve ende kanë mbetur të hapura, e ne nuk mund ta punojmë tokën ashtu. Na i kanë prerë edhe zabelet", thonë banorët e Llaskarcës.

"Me kërkesën e fshatarëve ushtria është tërhjekur nga fushat dhe është  stacionuar në pjesën malore, katërqind- pesëqind metra larg fshatit. Kjo është si rrjedhojë e marrëveshjes ndërmjet meje dhe dy komandantëve të ushtrisë maqedonase", thotë kryetari i BL-së të Llaskarcës. Komandanti i Shtabit të ushtrisë na ka dhënë garanci se pa pengesa mund të punojmë tokën. Dhe vërtetë, në rrugën për në fushë nuk kemi probleme, ndërsa në rrugën që e shfrztëzojmë për në mal kemi probleme të ndryshme. Bagëtitë nuk mund ti lëshojmë në pjesën ku ndodhet ushtria maqedonase, dhe njëkohësisht nuk mund ta shfrytëzojmë vendin për të prerë dru për shkak se ndjejmë pasiguri.

Kryetari i Llaskarcës na njoftoi se deri sa ushtria ka qenë e vendosur nëpër fusha kanë qenë të vendosur edhe dy flamuj. Por gjatë takimeve me komandantin është gjetë gjuhë e përbashkët me të  dhe ai i ka mënjanuar flamujt. 

Llaskarcasit nuk kanë probleme më të mëdha me policinë dhe deri këto dite asnjë polic nuk i ka trokitur  te dera ndonjë fshatari. Kam kërkuar që pa kërkesën e BL-së së fshatit policia të mos pikëron nëpër fshat. Edhe nga kjo anë ka pasur ushatrë në rradhët e UÇK-së por ata ecin lirshëm dhe deri kësaj dite nuk ka ndodhur që ata të maltretohen  nga policia, thotë Xhevati. Deri para disa ditëve ka qenë e  zënun rruga e vjetër që nga Llaskarca çon për në Tetovë, por edhe ajo sot është e lirë.

Dy banorë të fshatit një ditë kanë kaluar pjesës malore ku është e stacionuar ushtria maqedonase dhe gjatë takimit me ushtarët u është   tërhjekur vërejtja për tu thënë: "nuk keni se çfarë kërkoni më këtu.   Sipas banorëve të kësaj ane spekulohet që këtu të ketë rreth tre tanke, topa dhe armatim tjetër të rëndë. Para një jave ka pasur edhe krisma nga ana e ushtrisë maqedonase. Edhe në rrugën e fshatit Cerovë gjendet një tank dhe një punkt.

"Rasti i Karpallëkut i ka frikuar dhe kjo është arsyeja thelbore dhe shenjë se ushtria nuk e ka ndërmend të tërhiqet nga ky vend. Bile, rrëfejnë banorët e kësaj ane, e kanë zaptuar ish-kooperativën bujqësore "Vëllaznimi" pronë e Ereniku Komercit dhe me sa duket e kanë ndërmend të ndërtojnë ndonjë qendër ushtarake, thonë banorët e Llaskarcës.

Edhe Bojana ka për të treguar në lidhje me këtë

Në kohën sapo nisën luftimet, në Bojanë u formua Shtabi i UÇK-së, dhe u shpërndanë armë. U regjistruan shumë të rinjë. Atëherë kishte lëvizje të mëdha nga ana e forcave policore maqedonase. Policia e kishte hetuar se për çka bëhej fjalë, dhe për këtë na njoftoi  edhe kryetari i komunës së Sarajit, Ymer Selmani me rastin e vizitës në Bojanë. Dy muaj lëvizja jonë ka qenë e kufizuar, thonë banorët e këtij fshati. Atëkohë maqedonasit kishin ndër mend ta granatojnë fshatin dhe helikopteri ka gjuajtur  disa herë në drejtim të shtëpive, dhe i ka dëmtuar disa. Por ndodhi rasti i Lubotenit dhe vëmendja e maqedonase u përqëndrua më shumë në atë vend.

Rasti i Karpallëkut ndikoi që ushtria të strehohet në vreshtat e fshatit deri para disa javësh. Kjo ndodhi menjëherë pas tre-katër ditëve rrëfejnë ata. Shumë shtëpi janë të mvarrura nga këto vreshta. Për fat të keq nga ana e ushtarëve kjo tokë me vreshta u shfrytëzua për hapjen e istikameve në çdo vend, e nuk kanë munguar as vjedhjet, madje edhe të dyerve dhe  dritareve të disa shtëpive dhe të vilave.

Punktet policore- i kemi te dera e shtëpisë

Për ushtrinë maqedonase bojanasit thonë: Erdhën për një ditë por mbetën për shumnë ditë. Ndoshta e kanë ndërmend të ndërtojnë karakoll. Kjo për ne paraqet problem serioz, për shkak se punktet e tyre ndodhen jo më larg se treqind metra. I kemi te dera e shtëpisë, thonë ata.

Pas mbarimit të luftimeve nuk kanë munguar edhe rrahjet, tregojnë ata. Servet Mazllamin e kanë rrahur te vreshtat gjatë kohës së luftimeve, dhe e kanë transferuar në Kondovë për të vazhduar me rahjet. Ai ka qenë duke e punuar tokën, rrëfejnë disa nga banorët . Një njeri tjetër, fort i varfër duke shkuar për dru e kanë kapur dhe e kanë transferuar në stacionin policor në Gjorçe, dhe sot e asaj ditë ky njeri i varfër nuk mund ta gjejë  gomarin e vetëm që e kishte.

Në vreshta ku kanë qenë të stacionuar ushtrët maqedonas më është shkaktuar humbje prej rreth katërdhjetë mijë marka. Atje kam pasur një shtëpi, dy villa, shtallë për bagëtitë dhe çdo gjë e kanë grabitur, thotë Hamim Ymeri. Nga puna në vreshta kemi siguruar egzistencën dhjetë veta nga familja, thotë ai.

Topat, tanket i kanë të kthyera kah ne. Nuk e dimë se çka do të del nga kjo. Të gjithë tanket, topat që gjenden në Semenishtë, Karpallëk dhe fshatin Rashçe janë të drejtuara kah fshati jonë. Nga kjo ne ndjejmë frikë se mos na hynë nëpër shtëpi. Kur do të tërhiqen mbetet e panjohur për ne,  thotë kryetatri i Bashksisë lokale të Bojanës, Rami Ibraimi.

Markovski: është herët që të bëhen analiza

Zëdhënësi i Shtatëmadhorisë së ARM-së Bllagoja Markovski thotë se është herët për momentin që të flitet për tërheqjen e ushtrisë nga vendi Karpallëk. Analiza në këtë drejtim plan, tash për tash, është herët të bëhen. Se banorët e Bojanës  ankohen nga tytat e topave dhe të tankeve  duke filluar nga fshati Semenishtë, Karpallëk dhe fshati Rashçe janë të kthyera në drejtim të tyre, Markovski  nuk dëshiron të jep koment, për të shtuar se: Nuk e di se në çfarë drejtim janë të kthyera ata. Se a do të vendoset karakoll në Karpallëk ashtu siç kanë marrë vesht popullata nga fshati Llaskarcë dhe Bojanë, Markovski shton: Karakoll mund të ndërtohet vetëm në vende kufitare por jo edhe në vende tjera siç është vendi Karpallëk.

Prezenca e paramilitarëve dhe e ushtrisë rezerve ngren tensionet në Republikën e Maqedonisë, kështu që e njëjta gjë ndodh edhe nëpër fshatrat e Dërvenit, shprehet Rafiz Haliti i njohur si komandant Mësuesi. Tytat e armëve artilerike të drejtuara kah popullata e Dërvenit paraqet shqetësim serioz për rehatinë e tyre, dhe kërkesa jonë ka qenë që përveç rajonit të Radushës ushtria të largohet nga të gjitha fshatrat.

Është e pakuptimtë që forcat policore dhe ushtarake ta mbajnë kryeqytetin në shtetrrethim dhe tytat e topave të kthehen kah fshatrat shqiptare që nuk kanë qenë të përfshira në luftë, e që nuk provokojnë forca ushtarake. Po shihet qartë se disa forcave të errëta nuk u konvenon paqja. Qeveria maqedonase si duket po i prejudikon punët dhe është duke bë përgatitje për atë që supozon se mund të ndodh. Të gjitha skenaret mbarojnë me viktima, shprehet komandant Mësuesi, për të  apeluar që Bashkësitë  Lokale të këtyre fshatrave të kërkojnë tërheqjen e këtyre trupave që shqetësojnë popullatën dhe nëse vazhdojnë të qëndrojnë edhe më tutje atëherë do të apelojmë të pengohet pilot plani.