(Në vend të urimit për ditëlindje komunistit Gafurr Adili, i cili me 5 janar i mbushi 44 vjet, nga të cilat 20 të fundit në Zvicrën kapitaliste)

Nga: Agron Rexha

1. Ka gati dy vite që një taborr hajvanësh, me në krye një mbeturinë enveriste nga Kërçova, një farë Gafurr Adili, (azilant në Zvicër), kryetar, zëdhënës dhe anëtar i vetëm i një partie të paregjistruar askund, (Partia Revolucionare Shqiptare -PRSH) dhe i përforcuar kohëve të fundit edhe nga një aventurist kopuk një farë Idajet Beqiri, kryetar i ish-UNIKOMB-it, një partize bisht i Partisë Socialiste të Tiranës, aktualisht, me gjasë shefa të mëdhenj të të ashtuquajturit FBKSH (Fronti për Bashkim Kombëtar Shqiptar), janë ndërsyer kundër meje, me gjithë zhargonin e mundshëm të sharjeve, shpifjeve, akuzave, insinuimeve dhe sulmeve të lloj-llojshme, me një metodologji dhe mllef që do t'ua kish zili edhe udhëheqësi i tyre shpirtëror, qoftëlargu Enver Hoxha. Problemi sipas tyre qëndron se, unë, Agron Rexha (nga Tropoja - gjë që posaçërisht ata se durojnë dot), me pseudonimin "Alban Berisha", ua paskam marrë "kompetencat" duke u paraqitur si zëdhënës i Armatës Kombëtare Shqiptare (AKSH), dhe se po punokam për nja 7 - 8 shërbime të huaja, se po kontrollokam krejt biznesin e drogës e prostitucionit në Ballkan, dhe qëllimi im final qënka që duke mos lejuar poshtërsirat e tipave si Gafurri e Idajeti (alias shefat e mëdhenj "Valdet Vardari" e "Alban Vjosa") të pengoj, hiç më pak se Ribashkimin e Shqipërisë, të cilën gjë, paska mbetur ta bëjnë Gafurri, Idajeti e soj-sorollopi i tyre. Meqë, këta tipa, e bashkë me ta edhe një dyzinë "atdhetarësh të flaktë" që u shkojnë pas nga naiviteti ose se nuk i njohin, apo edhe se mendojnë njëjtë si ata, (të cilët i njoh të gjithë me emër e mbiemër), kanë harxhuar më shumë kohë e talent për t'u marrë me etiketimin tim, sesa janë marrë me sende për të cilat thonë se i kanë si "qëllim", dhe për t'u dhënë fund dilemave që mund të jenë shkaktuar te ata që më njohin e nuk më njohin, si dhe për t'ua bërë të qartë opinionit anën tjetër të rrëfimit, po e publikoj këtë sqarim-reagim, pasiqë shoh se këta tipa nuk kanë ndërmend të ndalen. Mirëpo, nuk kam ndërmend aspak të mbrohem nga shpifjet dhe etiketimet që ata i bëjnë personalisht kundër meje, dhe nuk do ta kisha shkruar këtë reagim, nëse do ishte fjala për të mbrojtur veten, por do përpiqem shumë shkurt të tregoj se pse Shqiptarët KURRË nuk do të mund të Bashkohen nga njerëz si Gafurr Adili e Idajet Beqiri. Këto gjëra, gjithë historinë e krijimit dhe veprimit të AKSH-së, tentimet e shërbimeve sekrete antishqiptare (jo vetëm të atyre të vendeve fqinjë por edhe ndonjë në Evropë) qe përmes komunistëve shqiptarë dhe revolucionarëve të vonuar atë ta marrin nën kontroll, debatet, letërkëmbimet, publikimet e ndryshme, raportet me miqtë dhe kolegët e mi, qëndrimet dyfytyrëshe të disave, thashethemet, e-mailet kërcënuese, - të gjitha do t'i paraqes së shpejti të përmbledhura në librin "AKSH:  - Mes Internetit dhe Realitetit", prandaj këtu do përpiqem t'i bie sa më shkurt.

Për fillim, do të citoj mikun tim analistin e njohur, Dr.Nexhmedin Spahiun, në një përcaktim të thukët për llojin e gafurrëve e idajetëve:

"Komunistët janë racë:  Si mund t'i dalloni ata në shoqërinë shqiptare?

  1. Paraqiten me pseudonime (e fshehin identitetin dhe origjinën).   2. Fjalën popull nuk e lëshojnë nga goja. Çdo gjë e bëjnë në emër të tij.   3. Relativizojnë mizoritë e Enver Hoxhës dhe nuk distancohen prej tij.   4. Pa përjashtim janë injorantë. Janë intolerantë në bisedë. Kur u flet nuk të dëgjojnë fare, por ripërsërisin të njëjtat parulla si kasetofon.   5. Përpilojnë lista të padëshiruarish.   6. Përpilojnë lista tradhëtarësh.   7. Dyshojnë në çdo njeri.   8. Organizojnë atentate ndaj kundërshtarëve politikë.   9. Janë në gjendje të vrasin edhe vëllain e vet. 10. Mundohen si e si t'ia hajnë kokën njëri-tjetrit."

(fund i citimit, marrë nga www.albasoul.com/forumi)

Ka pasë rreth 20 - 25 shkrime, komunikata, denoncime publike me lloj lloj etiketimesh, të adresuara kundër meje. Janë edhe dhjetra e dhjetra e-maile kërcënues që vazhdoj t'i marr edhe sot e kësaj dite. Nuk jam përgjigjur, por kam bërë publike aq sa është lejuar në suaza të komunikimit me ta si zëdhënës i AKSH-së. Por, këta nuk e kuptojnë që në një komunikatë, ose deklaratë, duhet të merren dhe të komentojnë atë çka shkruhet një herë, e pastaj të "analizojnë" atë që e nënshkruan. Publikimet e AKSH-së të nënshkruara nga "Alban Berisha" nuk janë mendime të miat personale, por qëndrime të Shtabit të Përgjithshëm të AKSH-së. Por ec e merru vesh me taborrin marksist-leninist. Ata vazhdojnë me fletërrufetë e tyre, që herë herë janë aq qesharake, përkundër notave fyese e shpifjeve që përmbajnë. Ndërsyerja më e fundit ishte ajo e nënshkruar nga "Adriatik Tirana", e publikuar te www.liriakombetare.com te www.kosova.de/forumi pastaj te faqet e "FBKSH"-së e nuk e di ku tjetër, me titullin bombastik "POLIAGJENTI DHE TERRORISTI ALBAN BERISHA, ALIAS AGRON REXHA NGA TROPOJA, TË DENONCOHET NGA DORA E POPULLIT SHQIPTAR!". Meqë, si zakonisht, këtë paçavure-shkresurinë të këtij "Adriatik Tiranës" do ta botojë edhe Azam Dauti, tek revista e tij "Globi" në Shkup, (e kuptoj A.D-në, sepse prej kohësh s'ka me çka e mbush revistën), dhe për arsye se këta me të vërtetë po bëhen të padurueshëm, vendosa t'u përgjigjem për të gjitha "traktet" e tyre, duke marrë parasysh se shumëkush, që nisur prej emrit të madh dhe parullave në internet, ka menduar se kjo FBKSH është diçka shpëtimtare, do të zhgënjehet, por "më mirë vonë se kurrë". Shpresoj se edhe Azami do ta botojë këtë reagim, si borxh moral për ndihmën që ja kam dhënë revistës së tij dikur. Gjithashtu mund ta botojë edhe shkrimin tim nga numri i GLOBI-t, i shtatorit '97, "Maqedonia para dhe pas Gostivarit", e një kopje t'ja dërgojë edhe Gafurrit. Por, ti kthehem "traktit" të të ashtuquajturit "Spektatori ushtarak, Adriatik Tirana". Pasi ky farë Adriatiku, më bën poliagjent të.   "rusëve, serbëve, maqedonëve, malazezëve dhe i grekëve, si dhe i disa agjenturave të tjera, të cilat e kanë marrë nën mbrojtje (duke e pajisur edhe me pasaporta të rrejshme diplomatike) dhe e financojnë me shuma të mëdha parash", vazhdon se gjoja qëllimi im qënka " për të "futur "mish të egër" jo vetëm në AKSH dhe FBKSH, por edhe në popull, duke e mashtruar dhe manipuluar me një "tjetër aksh", duke e gënjyer se "aksha" ose "oksha" e tij, është ajo "e vërteta", e jo Armata Kombëtare Shqiptare (AKSH) të cilën e udhëheqin dhe e komandojnë strategët më të shquar dhe më të vendosur, si dhe të dëshmuar në fushën e artit politik, diplomatik dhe luftarak, Ermal Radisheva, Adriatik Tirana, Ramadan Verikolli, Valdet Vardari, Alban Vjosa,  të prirë nga Kryetari i Shtabit të Përgjithshëm të saj, Gjeneral-majori Vigan Gradica." (fund i citimit, sipas traktit të botuar në www.liriakombetare.com)

I pashë këta emra, E.Radisheva, i mbiquajturi ANZA, është një tip me origjinë nga fshatrat e Prespës, i ikur në Turqi; A.Tirana, nuk kam idenë kush mund të jetë, por ka mundësi që të jetë ndonjë nga oficerët enveristë fanatikë që në 92 - 93, u larguan nga Shqipëria për t'i shpëtuar ndjekjes për krimet që kanë bërë në komunizëm. Stili i tij është aq qesharak, dhe aq mburravec sa të kujton "raporte e fjalime" të E.Hoxhës dhe mënyrat se si ai shpallte agjentë e poliagjentë, - ndoshta ky Adriatiku është një farë Gj.Titani, ish oficer i sigurimit të shtetit që tash rrin në Suedi; R.Verikolli, është trumbetuar një kohë si "shef i shtabit të AKSH-së" së Gafurrit, mirëpo e shkarkuan "për arsye ideologjike". Ky e kishte zevëndësuar në këtë post "Hekuran Asllanin" (Brahim Avdylin, poetin rebel në Raperswil të Zvicres, që tash e shëndosh bronhitisin që ja shkaktuan Gafurri me Idajetin); V.Vardari është koka e FBKSH, Gafurr Adili nga Kërçova, për të cilin më gjerësisht do flas më poshtë, kurse A.Vjosa është Idajet Beqiri për të cilin poashtu do të keni çka të mësoni në vazhdim. Ky "Kryetari i Shtabit të Përgjithshëm" (ec e merre vesh, - kryetar i shtabit (!)) "gjeneralmajori" Vigan Gradica, më është i njohur nga Forumi i diskutimeve te www.LiriaKombetare.com , dhe një kohë i ka pasë punët keq me Gafurrin, kur ky, Vigani ishte hiç më pak se kryetar i Partisë së Punës së Shqipërisë. Po, po. Ja më poshtë e keni citimin nga arkivi i Forumit të Liria Kombëtare, dhe lexojeni vetë: Unë nuk kam koment:

"E merkur, 17. Korrik 2002 - 05:23:07 vigan vgradica@Yahoo.com AKSH

ZOTIT VALDET VARDARIT

Me të mësuar se e kishit formuar Frontin për Bashkimin Kombëtar Shqiptar, më lejoni që në emër tim personal dhe në emër të Partisë së Punës së Shqipërisë, iu urojmë dëshirat më të mira, duke shpresuar se do t'i realizoni synemet e juaja, të përcaktuara me Programin e Juaj të FBKSH-së!

Për Komitetin Qendror të PPSH-së, Vigan Gradica Nderim Hoxha Elton Erbara Urim Klinaku Festim Prekazi Vegim Berisha Kastriot Behrami Pandeli Drizari

... --------------------------------------------------------------------------------

(Cituar sipas arkivit të forumit të Liria kombëtare - mund ta lexoni të plotë këtë dhe "xhevahire" të tjera në adresën www.liriakombetare.com/arciv/forumi1 )

Në vazhdimin e "trakt-fletërrufesë" së A.Tiranës shkruhet:

"Për të mos krijuar dilema dhe konfuzion ndër masat e gjera popullore shqiptare, në mënyrë që ato me kohë t'iu shpëtojnë intrigave, provokimeve dhe akteve të tjera diversante të lansuara nga shërbëtori dhe sahanlëpirësi UDBA-ve, OZNA-ve, KGB-ve serbosllave, "anonimusi" Alban Berisha,  duhet të kapet nga vetë dora e popullit, dhe pastaj të identifikohen qëllimet e ti të ndyra, duke e detyruar të flasë haptazi,  se kush dhe pse e ka detyruar atë, që të dezertojë, të shkyqet nga Armata Kombëtare Shqiptare (AKSH-ja), e të formojë fraksionin ilegal, paramilitar e  terrorist, si "ushtri" të veten me të njëjtin  emërtim dhe emblemë të AKSH-së së vërtetë. Grupi paramilitar fraksionist dhe terrorist "ushtarak"- OKSHA , të cilin e drejton komandanti, sanço pança i Tropojës, alias Agron Berisha, i cili fshihet pas pseudonimit Alban Berisha, nuk ka kurrfarë lidhjeje (përveç vjedhjes së emblemës së AKSH-së nga ndonjë uniformë ushtarake e saj në terren) me  PJESËTARËT e  ARMATËS KOMBËTARE SHQIPTARE (AKSH), të cilët janë direkt nën Komandën e SHP të AKSH-së, të identifikuar me emrin e Komandantit të saj të lavdishëm, Gjeneralmajorit VIGAN GRADICA." (fund i citimit)

Është e kotë dhe e pamundur të merret vesh se çka dëshiron të thotë "komandanti i lavdishëm" V.Gradica, prej nga ky është bërë aq i lavdishëm dhe ku e ka marrë gradën "gjeneralmajor", pastaj mua më quan "komandant" ku unë kurrë se kam quajtur veten të tillë, sepse NUK JAM komandant por zëdhënës, që është krejt diçka tjetër. Dhe për të vazhduar më poshtë me idiotësirat e radhës:

"Në kapjen e terroristit Agron Rexha (Alban Berisha i rrejshëm) nevojitet të angazhohen të gjitha forcat logjistike policore dhe ushtarake të AKSH-së, si dhe specialistët e Shërbimit Sekret të Sigurimit Kombëtar Shqiptar në bashkëpunim me policinë e Interpolit, në mënyrë që atë ta parandalojnë nga kryerja e aksioneve diversante dhe terroriste kundër popullatës civile  si brenda, ashtu edhe jashtë territorit të Shqipërisë Etnike." (fund i citimit)

Mendoj sa keq që Ramsfeld, ministri amerikan i mbrojtjes, dhe Tom Frenks, shefi i forcave amerikane të angazhaura në Afganistan dhe për Irakun, nuk i lexojnë këto trakte të gafurristëve, se do t'i thirrnin në ndihmë "të gjitha forcat logjistike policore dhe ushtarake të AKSH-së, si dhe specialistët e Shërbimit Sekret të Sigurimit Kombëtar Shqiptar" për t'i ndihmuar në eleminimin e Al-Kaidës...

Unë nuk e di ku i sheh A.Tirana dhe paçavuregatuesit tjerë të "FBKSH"-së, veprimet e mia "të rrezkishme", dhe  "të gjitha ato parulla armiqësore dhe antishqiptare"?

Pasi i bën thirrje edhe Interpolit dhe policisë shqiptare që të shpallin "fletëarrest ndërkombëtar", Adriatiku nxjerr një sekret, që si duket u ka shpëtuar "redaktorëve" të FBKSH-PRSH-së: Ja citati, një fjali e ngatërruar me 14 rreshta, por që diku nga fundi shihet qartë se kush është në fakt "FBKSH"-ja dhe më kënd ajo bashkëpunon:

Meqenëse Alban Berisha, alias Agron Rexha nga Tropoja, dezertori dhe atentatori i AKSH-së së mirëfilltë, që për opinionin e brendshëm dhe atë ndërkombëtar njihet dhe identifikohet me tre emra  të udhëheqësve të saj legjitim: Gjeneral-major, Vigan Gradica, Mr.Valdet Vardari dhe Av.Alban Vjosa, është rekrutuar dhe vepron si aktivist e agjent i shumëfisht i agjenturave të Serbisë së madhe dhe të ekspoziturave të saj sllave si brenda në hapësirat e ish-Jugosllavisë, ashtu edhe në Shqipëri dhe në diasporë, në Evropë, dhe më gjerë, duke bërë përpjekje maksimale, dhe duke mos zgjedhur mjete dhe metoda për t'i dëmtuar për vdekje interesat jetike të bashkimit kombëtar shqiptar, për  jetësimin e të cilave si AKSH-ja, ashtu edhe FBKSH-ja janë të gatshme të sakrifikojnë edhe jetën e tyre, ai duhet të pengohet me çdo kusht edhe nga organet policore dhe ushtarake të Republikës së Shqipërisë, sepse sipas disa të dhënave të shërbimeve sekrete policore të vendeve fqinje të Shqipërisë, Agron Rexha është i lidhur ngusht dhe vepron në mënyrë aktive me grupe të ndryshme mafioze-terroriste të propagandës dhe tregtisë kontrabandiste kryesisht, që komandohen nga mbeturinat paramilitare serbe të Arkanit, dhe të mafias ruse, bullgare e maqedone." (fund i citimit)

Shikoni me vemendje pjesën "sipas disa të dhënave të shërbimeve sekrete policore të vendeve fqinje të Shqipërisë, Agron Rexha është i lidhur ngusht dhe vepron në mënyrë aktive me grupe të ndryshme mafioze-terroriste...". FBKSH-ja e cila synon bashkimin e trojeve shqiptare në një shtet, bashkëpunoka me shërbimet sekrete policore të vendeve fqinjë? A duhet ende koment për ta kuptuar se kush në të vërtetë qëndron pas parullave dhe demagogjisë standarte të FBKSH-istëve? E njëjta gjë, pra "marëdhëniet" e FBKSH-së me shërbimet sekrete të vendeve fqinjë, konfirmohet edhe një fjali më poshtë:

"Veç kësaj (sipas të të dhënave të disponueshme të Sigurimit Kombëtar Shqiptar, të shkëmbyera me shërbimet kompetente të vendeve fqinje të Shqipërisë),  është vlerësuar se ky kriminel dhe kontrabandist i drogës..." (fund i citimit)

Nuk po i komentoj shprehjet bajate dhe të papranueshme për një "FBKSH" që flet për "viset multietnike të Shqipërisë etnike", por është e çuditshme logjika e tillë e veprimit dhe e denoncimit, sepse kështu duke u përpjekur të më sulmojnë mua, fbksh-istët kanë denoncuar në mënyrë të qartë vetveten. Asnjë fjalë, asnjë fjali të dhënë në deklaratën e AKSH-së të 23 janarit, ata nuk e citojnë as e komentojnë. E njëjta ende (besoj) është në faqet e internetit dhe secili mund ta lexojë. Edhe të tjerat para saj poashtu. I kisha menduar fillimisht si lajthitje dhe shprehje të mllefit këto sulme, por një ditë, e lexova memorandumin që Gafurr Adili e Idajet Beqiri ja kanë dërguar institucioneve ndërkombëtare, ku parashtrohen kërkesat e FBKSH-së për zgjidhjen e çështjes shqiptare. Që të mos ua hamë hakun, aty ka plot shprehje patriotike, shifra e fakte të shkeljes së të drejtave të kombit shqiptar gjatë gjithë historisë së tij, por kur vjen tek mënyra se si FBKSH e parasheh zgjidhjen e çeshtjes shqiptare, tmerrohesh kur ata flasin se kjo do të bëhej duke u krijuar "Shqipëria e Bashkuar", "Serbia e Bashkuar", "Bullgaria e Bashkuar" e pse jo (!) edhe "Greqia e Bashkuar". Po ua sjell nje pjesë nga ky Memorandum që mund ta gjeni poashtu në faqet e FBKSH-së:

"FRONTI PËR BASHKIMIN KOMBËTAR SHQIPTAR KRYESIA QËNDRORE Tiranë,Prishtinë,Shkup,Ulqin, Prevezë; Më, 25 Gusht 2002

M E M O R A N D U M --------------------

Dërguar:

ASAMBLESË SË PËRGJITHSHME TË OKB-së KËSHILLIT TË SIGURIMIT TË OKB-së STEJT DEPARTAMENTIT TË SHBA-ve PRESIDENCËS SË BASHKIMIT EUROPIAN PARLAMENTIT TË EUROPËS KËSHILLIT TË NATO-s

Për njohtim:

PARLAMENTIT TË REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË KRYETARIT TË REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË QEVERISË SË REPUBLIKËS SË SHQIPËRISË PARLAMENTIT TË KOSOVËS KRYETARIT TË KOSOVËS QEVERISË SË KOSOVËS

Zonja dhe Zotërinj!

(..)

Zonja dhe Zotërinj, të institucioneve të lartëpërmendura botërore:

Për parandalimin e luftërave të reja ndëretnike në Ballkan; Për ruajtjen dhe forcimin e paqes aktuale; Për vendosjen e stabilitetit, demokracisë dhe paqes së qëndrueshme; Për zgjidhjen drejtë dhe përfundimisht të çështjeve kombëtare në Ballkan, përfshirë këtu posaçërisht çështjen kombëtare shqiptare;

(..)

po u drejtohemi me këtë : M E M O R A N D U M

Që:

- T'i rishqyrtoni të gjitha vendimet e Konferencave dhe Kongreseve të viteve: 1913, 1919 dhe 1946, në të cilat u konfirmua pushtimi dhe copëtimi i trojeve shqiptare të Shqipërisë Etnike nga ana e shteteve shoviniste të Ballkanit: Serbisë, Greqisë, Malit të Zi dhe më pas edhe nga ana e Ish-Republikës Jugosllave të Maqedonisë (IRJM);

(....)

- Të iniconi, të përgatitni dhe të thirrni një Konferencë Ndërkombëtare për Ballkanin, në të cilën do të merrnin pjesë të gjitha delegacionet e shteteve ballkanike dhe përfaqësuesit e intitucioneve të lartëshënuara botërore; - Të organizoni dhe të kryesoni, sa më shpejtë që të jetë e mundur, Konferencën Ndërkombëtare për Ballkanin, në të cilën do të debatoheshin dhe do të shtroheshin për zgjidhje të gjitha çështjet e konfliktet ndëretnike dhe ndërshtetërore të Ballkanit;

- Të mbahet sa më shpejtë Konferenca Ndërkombëtare për Ballkanin, e cila do t'i zgjidhte drejtë, me marrëveshje, në mënyrë demokratike dhe paqësore të gjitha çështjet e hapura e të pahapura kombëtare dhe ndërshtetërore të Ballkanit, përfshirë këtu edhe zgjidhjen përfundimtare të çështjes kombëtare shqiptare;

- Të përgatitet dhe të fillojë sa më shpejtë punimet Konferenca Ndërkombëtare për Ballkanin, e cila do të vendoste për Shqipërinë e Bashkuar, për Bullgarinë e Bashkuar, për Serbinë e Bashkuar, për Kroacinë e Bashkuar - dhe ky do të ishte Ballkani i Bashkuar që do të integrohej natyrshëm në Europën e Bashkuar;

- Të thirret dhe të mblidhet sa më shpejtë Konferenca Ndërkombëtare për Ballkanin, në të cilën, pas zgjidhjes së drejtë dhe përfundimtare të çështjeve kombëtare ballkanike, të cilat janë burim i shfaqjes së krizave permanente në Ballkan, për shkak të gjeopolitikës dhe të gjeostrategjisë imperialiste sllave në Ballkan - do të shuheshin përfundimisht luftërat ndëretnike, do të zhvillohej ekonomia dhe demokracia, do të mbretëronte paqa dhe liria në mbarë Ballkanin dhe Europën.

(....)

Dhe në fund, Zonja dhe Zotërinj, duke ju përshëndetur dhe duke ju dëshiruar punë të mbarë, mbetemi me shpresë dhe në pritje të angazhimit Tuaj të drejtëpërdrejtë në zgjidhjen e çështjeve kombëtare në Ballkan, përmes një Konference Ndërkombëtare.

Me rrespekt të thellë dhe konsideratë të lartë,

KRYETARI I FBKSH-së, JUR. VALDET VARDARI (d.v.)

SEKRETARI POLITIK I FBKSH-së, AV. ALBAN VJOSA (d.v)

SHEFI I SHTABIT TË PËRGJITHSHËM TË AKSH-së, Gjeneral RAMADAN VERIKOLLI (d.v)

(Fund i citimit, sipas www.kosova.de/diskusionforum)

Është e çuditshme se një konferencë ndërkombëtare për Ballkanin, ka kohë që po e kërkon me ngulm diplomacia ruse. Igor Ivanov e ka përsëritur këtë shpesh por ka hasur në "JO"-në e vendosur të Uashingtonit, Tiranës e Prishtinës. Kryeministri serb, Zoran Gjingjiq e ka paralajmëruar konferencën për Ballkanin, duke paralajmëruar njëkohësisht edhe ndarjen e Kosovës, kurse shefi i diplomacisë greke, Papandreu, ka shkuar përtej konferencës duke folur për një federatë ballkanike, por ideja e tij është kritikuar dhe hedhur poshtë menjëherë dhe Papandreu e ka korigjuar veten duke ja hedhur fajin gazetarit që "nuk e kishte kuptuar mirë". Tashti, me të njëjtat ide dhe në të njëjtat valë del se janë të gjithë këta së bashku: Igor Ivanovi, Gafurr Adili, Zoran Gjingjiq, Idajet Beqiri e Jorgo Papandreu. A duhet ende të komentoj diçka?

Në këtë memorandum nuk përmendet edhe "Greqia e Bashkuar" por Idajeti (alias Alban Vjosa) e përmend tek një intervistë që herë thuhet se e ka dhënë te "Gazeta Shqiptare" e herë te "Tema".

Nuk kisha dashur të merrem me ta, por ata po merren me mua. Unë jam pjesë e strukturave të AKSH që në themelimin e saj, në korrik 1999, pavarësisht, se data zyrtare e themelimit është 4 dhjetori 99. Do të mbetem pjesë e AKSH-së së vërtetë për aq sa të jem i nevojshëm për shokët dhe bashkëluftëtarët e mi në të, dhe nuk do të tërhiqem nga hungërimat dhe dëshirat perverse të komunistëve. Ne nuk e kemi personalizuar AKSH-në, por i përmbahemi thelbësisht betimit, që është betimi parë i ish-Ushtrisë Çlirimtare të Kosovës dhe do t'i përmbahemi deri në fund.

2.

Ato dhjetë cilësitë që i ka përshkruar dr.Spahiu, ku më shumë e ku më pak, i përshtaten plotësisht grupit të Gafurr Adilit, një naivi nga një katund i Kërçovës, i cili që në moshën 18 vjeçare siç e thotë vetë, është betuar që në emër të marksizëm-leninizmit të luftojë "për Shqiptari". Por, as fundi i komunizmit, as koha që ka kaluar në perëndim (tipi jeton si është më së miri midis Zvicrës), nuk e kanë bindur "revolucionarin konsekuent" të heqë dorë nga idhulli i tij, ish-diktatori i Shqipërisë, E.Hoxha, dhe nga ëndrra për ta organizuar dhe udhëhequr "kryengritjen e përgjithshme të proletariatit shqiptar" si pjesë e "revolucionit botëror antikapitalist". Në fakt, Gafurr Adili ka të drejtë plotësisht që të simpatizojë e adhurojë komunizmin dhe Enver Hoxhën, të mbledhë pare nga ata që mendojnë si ai dhe me ta ta festojë çdo vit 16 tetorin, të ruajë e të forcojë miqësinë e dashurinë me djemtë e Enverit, dhe askush nuk mund t'i përzihet Gafurrit në këtë pikëpamje. As nëse e simpatizon Kinën, Libinë apo Madagaskarin dhe urren Amerikën, Monakon apo Ishujt Firi... Por, udhëheqësi i famshëm i revolucionarëve shqiptarë, "Bestar Kosova" (alias Gafurr Adili), duhet të mësohet t'i ndajë e dallojë dëshirat e tij narcisoide nga realiteti dhe mundësitë e kapaciteti që ka. E krejt në fillim, gafurristët duhet të pranojnë krimet që Enver Hoxha ka bërë ndaj Kosovës, dhe përgjegjësinë që duhet të mbajë ish-udhëheqja komuniste e Tiranës për minimin e çështjes kombëtare shqiptare. Dhe, duhet të pyesë veten se a thua, shqiptarët janë të gatshëm që t'i hyjnë edhe një herë aventurave me sfond ideologjik marksist-leninist, dhe të tentojnë zgjidhjen e çështjes kombëtare me recepta pansllaviste? Jo Gafurr aga, në këtë drejtim, as ty e as enveristve tjerë të maskuar pas parullave demagogjike nacionaliste, kjo lojë nuk do t'u dalë e hajrit. Por ju, si komunistë të vendosur që jeni, të gatshëm për të shkelur mbi gjithshka për hir të idealeve tuaja të çmendura, keni vënë në përdorim metodat më të ulta e më perfide. Dhe në këtë aksion keni ndihmën e pakursyer të qarqeve që mendojnë si ju, që nuk mungojnë as në Tiranë, as në Prishtinë, e që në Shkup, Beograd, Athinë e Moskë janë në pushtet. Janë ata sponzorët dhe mbështetësit e revolucionit të vonuar shqiptar, që ju kanë përgatitur me durim (shpesh pa dijeninë tuaj - si krimba eksperimentalë) për t'ju nxjerrë nga epruvetat pikërisht në këto kohë. Qarqet antishqiptare që janë në pushtet në Ballkan, e kanë tashmë të qartë se Shqipëria Etnike është një realitet që po troket me forcë, dhe se nuk ka nga ti iket. Në kushtet e sotme, sistemi gjenocidal ndaj një populli është i pamundur të mbahet, e pikërisht për këtë ata të alarmuar se Shqipëria së shpejti do të bëhet në kufinjtë e saj etnikë, kanë filluar aksionin e heshtur për të instaluar në strukturat e ardhshme të saj, mishin e huaj, elementin prosllav në mesin shqiptar, flamurtarët e enverizmit, revolucionarët e vonuar dhe krejt soj-sorollopin fundamentalist marksist. Ju gafurristët, jeni pjesë e këtij plani mizor. Për këtë ju bëtë gjithë përpjekjet e mundshme që të infiltroheni në radhët e Armatës Kombëtare Shqiptare. Që nga nëntori i vitit 1999, (kur AKSH-ja doli publikisht), njerëzit e PRSH-së nuk lanë metodë pa përdorur që të infiltrohen në të, që asaj ti japin ngjyrim ideologjik pansllavist dhe ta përdorin poashtu ndaj kundërshtarve politikë të tyre në trojet shqiptare. Vazhdimisht keni këmbëngulur që ta keni ju ekskluzivitetin e udhëheqjes "ideologjike" me AKSH-në, por kjo nga shumica e anëtarëve të Shtabit të Përgjithshëm të saj, u është mohuar vazhdimisht. Ishit ju që penguat intensifikimin e aksioneve të AKSH-së në IRJM, në vitin 2000 dhe, pikërisht se shërbimet perëndimore të zbulimit filuan të mendojnë se gjoja "PRSH-ja komandon me AKSH-në", atëherë këto shërbime, duke e ditur se pas jush, pra pas revolucionarëve dhe ultramarksistëve të mbledhur në të ashtuquajturën "partia revolucionare shqiptare", qëndrojnë shërbimet sekrete serbe e greke, që me bekimin edhe të Moskës, po ju përgatisnin për "revolucion", atëherë këto struktura perëndimore e penguan fillimin e luftës në IRJM nga AKSH-ja dhe stimuluan e përgatitën për të "udhëhequr" këtë luftë, njerëzit e tyre të besuar nga radhët e LPK (Lëvizja Popullore e Kosovës). Njësitet e AKSH-së, edhe ato që vepronin në IRJM, edhe ato që ishin të inkuadruara në radhët e ish-UÇPMB-së, nuk deshën që të krijojnë konfuzion, dhe me urdhër të Shtabit të Përgjithshëm të AKSH-së, ju bashkangjitën njësive të para të Ushtrisë Çlirimtare Kombëtare, në radhët e së cilës patën sukses të admirueshëm. AKSH-ja asnjëherë nuk e ndërpreu aktivitetin e vet luftarak, por veproi konform situatave në terren dhe e ballafaquar me vështirësi që ja shkaktonin edhe zyrtarucët e LPK-së, e edhe të dërguar të shërbimeve sekrete, të maskuar si këshilltarë, gazetarë e humanistë.

Në këtë periudhë, u intensifikuan përpjekjet e tua Gafurr Adili, që duke manipuluar me besimin që dy tre veta kishin për ty në Shtabin tonë të Përgjithshëm, deshe të merrje në dorë kontrollin e AKSH-së. Deri në atë kohë, për shkak të rrethanave specifike, AKSH-ja e kishte në ilegalitet të thellë krejt strukturën operative komanduese, dhe përveç një personi, ti as shokët e tu s'keni mundur të njihni askënd tjetër. Në pranverën e hershme të vitit 2001, ti me miqtë tu (gjithsej 7 - 8 veta - një ndër ta edhe përfaqësuesi i vetëm i AKSH-së që ju e njihnit) organizoni një takim në Tiranë prej ku e shpallni formimin e të ashtuquajturit "Komiteti Kombëtar për Çlirimin dhe Mbrojtjen e Trojeve Shqiptare - KKMÇTSH". Në këtë komitet, përfshihet edhe AKSH-ja, me vendim të njëanshëm dhe pa konsultim të Shtabit të saj, por pasi ju zotoheni se AKSH-ja do të jetë palë në atë marrëveshje, që do të thotë se eventualisht mund të tërhiqet prej saj, se ju nuk do të përziheni në aspektin ushtarak dhe të organizimit të AKSH-së, por do të ndihmoni në propagandimin e saj si në trojet shqiptare ashtu edhe në diasporë dhe në mbledhjen e fondeve për nevoja të AKSH-së, përfaqësuesi i AKSH-së e sheh të mirë këtë variant dhe bëhet një marrëveshje verbale, që megjithatë nuk nënshkruhet nga askush. Keni qenë katër veta o Gafurr, që keni vendosur dhe e keni emëruar njëri-tjetrin për "kryetar", e "nënkryetar" të një Komiteti me emër të madh. Ti, që deri asokohe me pseudonimin "Kushtrim Uskana" ishte kryetar i "komisionit nismëtar", e ke propozuar shokun tënd të atëhershëm, Brahim Avdylin, të jetë kryetar i këtij organizimi, bile ja ke gjetë edhe pseudonimin "Kushtrim Dukagjini". Brahimi, si poet gjysëm i dështuar dhe si politikan krejtësisht i dështuar, ka pranuar menjëherë. E ku ka më mirë për poetin se sa të bëhet kryetar i një komiteti me katër pesë njerëz po më emër shumë të madh? Të tjerët ti e din kush kanë qenë, - njerëz që nuk ja vlen as t'i përmednim - megjithëse gati të gjithë ata ti tash i ke shpallur tradhëtarë dhe nuk i ke asnjë afër vetes. Nejse, e keni themeluar Komitetin o Gafurr, dhe ti ke kërkuar që të "emërohesh" hiç më pak se komisar politik i AKSH-së, e poashtu ke kërkuar të kesh autorizime e vula për të "realizuar detyrat në Perëndim", por as vulë e as autorizim nuk ke marrë se ndërkohë Shtabi i AKSH-së ka urdhëruar njeriun e vet që të përmbahet nga konkretizimi i marrëveshjes. Megjithatë, ti ja ke arritur ti bindësh disa shokë tutë në Zvicër, se je "komisar i AKSH-së", bile një herë ke dërguar një urdhëresë të nënshkruar nga "komesari Valon Flamuri", është urdhëresa 07/1 më duket. Mirëpo, pas kësja ka reaguar Shtabi dhe ka kërkuar sqarime nga personi që ty të kishte lejuar të thirreshe në emër të Shtabit dhe si "komisar politik". Atëkohë ti e din mirë se ka pasë një letërkëmbim e biseda të shpeshta telefonike mes nesh, (të cilat janë të inçizuara o Gafurr - duke e ditur se ti do ta dredhësh fjalën), se AKSH asnjëherë nuk do të ketë "komisar politik" e aq më pak një zëdhënës të PRSH-së. Ti ke bërë sikur je tërhequr, por nga ana tjetër së bashku me Brahim Avdylin e keni themeluar "Fondin Kombëtar Shqiptar", Brahimi me pseudonimin "Ilirian Hoxha" është vetshpallur me bekimin tënd, shef i këtij fondi dhe keni filluar të mblidhni pare në diasporë "për nevoja të AKSH-së". Ky kishte qenë qëllimi yt perfid o Gafurr, që të mbledhësh paret, dhe me to të mundesh të komandosh pastaj si të duash. Një zakon që të gjithë kërçovarët e jo vetëm ti, duket se  e keni fort për qefi. Por koha tregoi se kishe gabuar rëndë.

Nuk do të zgjatem shumë, por ta dish se tash është koha kur njerëzit më nuk manipulohen aq lehtë, me pak demagogji, dhe me parulla të tejkaluara, e as me kërcënime siç ke bërë ti me Brahim Avdylin njëherë e siç bën tash me Idajet Beqirin, që përmes të ashtuquajturit "Sigurim Kombëtar Shqiptar" mundoheni të frikësoni e manipuloni njerëzit. Ti e din more Gafurr, se çka deshe të bësh një herë me këtë "SKSH"-në tënde, kur e dërgove një shkresë në degën e PDK-së në Zvicër. Atë e dinë edhe shumica e anëtarëve të kryesisë së kësaj Dege, që të njohin mirë ty, prej kohësh. Ndoshta Gafurr, lumturohesh se dikë prej tyre e ke mik të mirë, që të mban me informata e t'i shpërndan komunikatat fshehtas tek të tjerët, por ta dish se shpejt ata do i marrin vesh qëllimet tua të vërteta. Nuk po i përmend dhjetra e-mailet, pastaj "denoncimet publike" që më keni bërë me "SKSH"-në tuaj, as "Lulzim Krujat", "Korab Dibrat", "Kreshnik Sokolat", "Jeta Saliun" - bjondinën e famshme e pseudonimet tjera që i keni ndërruar edhe me njëri-tjetrin më shpesh se çorapet, gjoja për t'u dukur më shumë e për t'u bërë më të mistershëm. Por, o Gafurr, "o shoku Valdet", asgjë nuk ka mbetur pa u marrë vesh, se ju komunistët e kishit një zakon të keq, ta denonconi njëri-tjetrin dhe të bartni fjalë. Kështuqë nuk e kemi pasë hiç të vështirë që të marrim vesh gjithçka që ju veproni, bile e dinim edhe se çka mendoni. Fatkeqësisht, ishit ju vetë që bënit raporte denoncuese kundër njëri-tjetrit dhe na i dërgonit edhe neve. Për atë askush o Gafurr nuk ju merr seriozisht. Sepse komunikatat tuaja, denoncimet tuaja, memorandumet tuaja, janë të mbushura me rrëna, me shpifje, me llafollogji boshe, që nga 1000 km larg duken të jashtëkohëshme e të përçudnuara. Shqiptarët i përjetuan tre luftra, dhe tashmë janë ngopur me përralla. Ti Gafurr Adili, patrioti dhe atdhetari i flaktë i Kërçovës, je mësuar, siç të ka thënë në një reagim gazetari Nebi Murseli, që ato luftra t'i shikosh rehat në televizor, nga Lucerni, dhe përveçse me demagogji përçarëse, me asgjë nuk ke kontribuar në to. Ti Gafurr, e din se me çka je marrë në fillimet e tua në Zvicër, e din edhe kohën kur ke qenë kryetar i degës së partisë së Iliaz Halimit, të cilën e braktise për të hyrë në Shoqatën "Nënë Tereza" për aq kohë sa e hetove se aty kishte pare të mira. Pastaj e braktise edhe atë dhe formove "partinë tënde revolucionare", por pa kaluar as dy vite mbete i braktisur nga të gjithë shokët e tu. Ti Gafurr Adili, nuk e ke asnjë shok me të cilin të ka zgjatë muhabeti më shumë se një vit, sepse tek ti ka funksionuar për mrekulli parimi i dhjetë i dallimit të komunistëve: "si e si t'ia hajnë kokën njëri-tjetrit.". Ti më ke sharë e ke shpifur për mua gjithshka, por nuk ke thënë asnjë fjalë për përmbajtjen e komunikatave a intervistave që kam dhënë unë, sepse nuk ke pasë çka të thuash o Gafurr Adili. Ty ti ka nxënë sytë ideja se je i pazevendësueshëm, se fatet e kombit varen prej teje, por gabohesh rëndë. Ti je vetëm një HIÇ, që vegjeton në marrëzirat e tua, dhe shfrytëzon ndihmat e Zvicrës, dhe ato që i vjedh nga shqiptarët për të jetuar dhe për të bërë bizneset tua me Sokol Enver Hoxhën. Ti, pasiqë Shtabi i AKSH-së ju urdhëroi që të ndërpreni me mbledhjen e ndihmave në emër të AKSH-së, fillove luftën e hapur kundër kësaj strukture. Fillimisht së bashku me ish-shokun tënd të cilin  më vonë e flake si leckë, Brahim Avdylin, i hoqët nga faqja juaj e internetit komunikatat e AKSH-së nga 1 deri në 11, dhe na u kërcënuat që "të bëjmë autokritikë". Asokohe, poeti i dështuar Brahim Avdyli, na pat dërguar një letër që edhe sot më qeshet kur e lexoj, që nuk do ta citoj këtu por që do të jetë e plotë në librin që do botohet së shpejti. Kur ne, më butë thënë, nuk ua rrasëm hiç, atëherë ju u revanshuat duke e shpallur të paqenë Shtabin e AKSH-së dhe midis Zvicrës e bëtë një "mbledhje" të përbashkët gjoja KKMÇTSH - AKSH dhe na e shpallët në "komunikatën e përbashkët nr.6", "shkarkimin e shefit të shtabit "Shqiponja 1" dhe të shefit të informimit "Alban Berisha" dhe na e bëtë publik një "shtab" të ri me nja 10 gjeneralë me në krye "komandantin Hekuran Asllani". Ishte një reinkarnim i mirë i ish-byrosë politike të PPSH-së, loja juaj me emra, edhe pse nuk e di e kujt ishte shpikja kombinim i emrave të byroistëve të fundit, "Hekuran Isai & Muho Asllani" për të nxjerrë "komandant Hekuranin" që më vonë na doli të ishte dora vetë poeti revolucionar i mjerimit (midis Zvicrës) Brahim Avdyli i Morinës së Gjakovës. Ushtri se jo mahi. Punë komunistësh intrigantë. Pastaj, për të kaluar pak më shpejt, erdhën shumë sende të tjera, përleshje verbale dhe ju ishit gjithnjë në kërkim të ushtarve, se kishit mbetë ushtri veç me komandanta. Në këtë aspekt, u erdhën në ndihmë lidhjet farefisnore, dhe bëtë si bëtë, i gjetët ca kushërinj e të njohur në Kërçovë e gjetkë, dhe i emëruat edhe ata si vetën, "gjeneralë-kolonelë". Mjerë ju. Pastaj, u lodhët duke paralajmëruar "pranverë të nxehtë" dhe përralla me mbretër, ndërsa Shtabi i AKSH-së vërtetë, pasi studioi situatën vendosi të rishpërndante forcat dhe të priste momente të volitshme, duke pasë parasysh se populli ishte lodhur nga lufta dhe se krisja e armëve në Pranverë, do të ishte vetvrasëse. Por ju, për ta mbajtur fjalën, e gjetët rastin tek qërimi i hesapeve që i bënin mes veti, njerëzit e Ali Ahmetit, dhe ish komandant Xhaxhin e UÇK-së, e shpallët hiç më pak se gjeneral kolonel të AKSH-së, dhe ja çuat edhe Xh.M., vëllain e shokut të ngushtë tëndit o Gafurr, si gjeneral "Shkëlqim Drenica, komandant i Korpusit të 1". Korpus me 20 ushtarë. Hajde korpus hajde. Më vonë, kur nuk i çuat paret që ja patët premtuar, komandant Xhaxhi, u mor vesh me njerzit e Aliut dhe ja mbathi për në Itali. Poashtu, komandanti juaj "Shkëlqim Drenica" gati se nuk u vra me "komandant Flamurin" për punë të një automjeti "Kombi" të vjetër dhe për nja 5 - 6 mijë euro që nuk i ndanin dot. Kjo ishte "armata" e komandant Hekuran Asllanit (alias Brahim Avdylit) dhe e komisarit Valdet Vardari (alias Gafurr Adili). Ju nuk u dorëzuat megjithatë. Ti Gafurr, sidomos ishe më optimisti dhe më i vrullshmi. Edhe më inteligjenti dhe më budallai njëkohësisht. Vendose ta heqësh qafe Brahimin dhe të bëheshe vetë Komandant. Se në fakt, nuk kishte kuptim që një copë poet të ishte komandanti yt. E thirre në ndihmë në këto kohë Idajet Beqirin, dhe besa arrite ti mbledhësh bukur shumë do burra një herë në një pompë benzini afër Bernit. Aty shkëlqeu oratoria e Idajet Beqirit, një politikan ordiner nga Tirana, nga ajo kategori që Ramiz Alia dhe Sigurimi i Shtetit i futi në politikë në vitet '90 si marioneta të vetat për të luajtur "pluralizmin". Me Idajetin të kishte njoftuar Brahimi, i cili prej vitesh shkruante te gazeta "Kombi". Idajeti, një jurist i kohës së Enver Hoxhës, ishte dënuar për pedofili në regjimin e atëhershëm, më vonë pas viteve 90, kishte pasë një karrierë të bujshme, për 12 vite me radhë "kryetar i pamposhtur i Partisë së Unitetit Kombëtar (tash partia për Prosperitet Demokratik në Tiranë), për ta dhënë kontributin e vet të çmuar në "revolucionin e vonuar demokratik" të vitit 97 në Shqipëri, për çka edhe u shpërblye me postin e zv/ministrit të policisë në qeverinë e pasrevolucionit të Fatos Nanos. Aty e arriti suksesin më të madh, sepse një bashkëpunëtore të shërbimit sekret serb, ish gazetare dhe dashnore e tij, e emroi si zëdhënëse të ministrisë së rendit. Idajeti, edhe aty nuk kaloi mirë, sepse për vjedhje dhe mashtrim me tendera, u ndoq penalisht dhe u dënua përsëri. Gjatë kohës sa ishte në burg, familja e tij mori azil politik në Belgjikë, dhe pas burgut ju bashkangjit edhe Idajeti. Këtu ai filloi të mendonte se si të bënte pare nga "shqiptarët naivë të diasporës" dhe duket se ja gjeti çaren pas bashkimit në një kope me Gafurr Adilin. Por ambiciet e Idajetit nuk ndaleshin me kaq. Ai ishte demagog i përsosur, më i fjalës dhe më i shkathtë edhe se Brahimi e edhe se Gafurri dhe vendosi t'i eklipsojë që të dy. Në këtë punë, nuk jam fort i sigurtë nëse është udhëzuar dhe ushtruar nga specialistët e UDB-ës, në shoqërinë e të cilëve ka qenë për disa ditë disa vite më parë, për çka gazetat kanë pasë shkruar gjerësisht. Idajeti nuk dihet nëse ua ka shpjeguar atë "incident" me UDB-ën Gafurrit me shokë, por tash punët nuk po u shkojnë fort mirë mes veti.

Gafurri e ka "shkarkuar" Brahim Avdylin nga shef i FKSH-së, madje e ka denoncuar publikisht atë. Ky tip i paftyrë ka megjithatë guximin dhe hipokrizinë e nevojshme ta përmendë atë pozitivisht në reagimin e tij te Liria Kombëtare, ku përpiqet t'u përgjigjet ish ushtarve dhe komandantëve të ish-UÇK-së, të cilët para disa ditësh ja bënë të qartë se nuk do të hyjnë edhe në një aventurë të luftës, për ta bërë edhe një kërçovar deputet. Gafurr Adili, i cili nuk arriti të merrej vesh me bashkfshatarët e tij, Ali Ahmetin e Musa Xhaferin, tashmë dëshiron që me çdo kusht ta nisë edhe një seri të re të luftës në IRJM, e prapë dëshiron që ta kallë në Kumanovë ose Tetovë, e kurrësesi në katundin e tij. Nën gjoja idealin e Shqipërisë së Bashkuar, katundari i Aranjellës së Kërçovës, dëshiron ta shfrytëzojë AKSH-në si mbulesë për planet e tij që nga kërkushi të bëhet dikushi. Janë përralla ato që deklaron, se gjoja dëshiron të jetë vetëm "pastrues i rrugëve të Kërçovës". Jo, Gafurr Adili i ka të mëdha ambiciet për të qenë hiç më pak se "presidenti i Shqipërisë së Ribashkuar", e në qoftë se këtë post e synon edhe Idajet Beqiri, Gafurri do ja gjen anën disi Idajetit e ta përzëjë kur të mos i hyjë më në punë. Se ambiciet e Gafurrit janë të tilla flet edhe shkresa e publikuar nga ai me pseudonimin "Valdet Vardari", lëshuar te forumi i "AKSH"-së së tij:

"E shtune, 13. Korrik 2002 - 00:57:38 Valdet Vardari valdetvardari@hotmail.com Të dashur vëllezër e motra shqiptare kudo që jeni!

(......) -Komiteti Kombëtar për Clirimin dhe Mbrojtjen e Tokave Shqiptare(shkurt: KKCMTSH) dhe strukturat e tij: AKSH (Armata Kombëtare Shqiptare) , SKSH (Sigurimi Kombëtar Shqiptar) dhe FKSH (Fondi Kombëtar Shqiptar) tani po mbajnë Kuvendin Kombëtar, në të cilin po marrin pjesë me dhjetëra delegatë e delegate nga të gjitha trojet shqiptare dhe nga dispora.

(.....) -Gjithashtu, Kuvendi Kombëtar do të zgjedhë edhe Kryesinë e Komitetit Kombëtar të FCBK 21 anëtarëshe, e cila do luajë funksionin e Qeverisë Mbarëkombëtare dhe në kohën e Kryengritjes së Përgjithëshme do të jetë Qeveri e Luftës për Clirim dhe Bashkim Kombëtar.

(.....) - Të gjithë ata që kanë keqpërdorur djersën e popullit dhe ata që kanë shkelur mbi gjakun e dëshmorëve të kombit do të përgjigjen para gjyqit të popullit. Edhe ata që do ta sabotojnë luftën për çlirim dhe bashkim kombëtar, apo që do të përpiqen që ta përçajnë popullin duke krijuar fraksione ushtarake, siç bënë me do farë FARK-a këtë rradhë do të përballen me gjykatat popullore të Komitetit Kombëtar të Frontit për Clirim dhe Bashkim Kombëtar.

(.......) Me përshëndetje atdhetare e luftarake: Valdet Vardari" (fund i citimit, sipas Forumit të "AKSH")

Ja pra, Kryesia e FBKSH-së, sipas Gafurrit, "do luajë funksionin e Qeverisë Mbarëkombëtare" dhe në krye të kësaj kryesie, është - e merrni me mend? - vetë Gafurr Adili, alias Valdet Vardari i famshëm, dhe është po ky Gafurr Adil që thotë se do të bëhet pastrues i rrugëve të Kërçovës, por që ka harruar poashtu se në një intervistë ka thënë se në "nëntor 2003 do të kandidohet si deputet i Kërçovës". Megallomani tipike komuniste. Më poshte thotë se "të gjithë ata që kanë keqpërdorur djersën e popullit dhe ata që kanë shkelur mbi gjakun e dëshmorëve të kombit do të përgjigjen para gjyqit të popullit".  Shumë bukur. Por, Gafurr Adili, ti je i pari që e ke keqpërdorur djersën e popullit, dhe atë jo vetëm tash, por të paktën që nga viti 1991 e këndej. Për të mos shkuar shumë larg, mund të tregosh vetëm se ku i ke gjetë paret që ke në pronësi tënden dy vila në Tiranë, çka u bë me të hollat që I.I., t'i ka dërguar ty personalisht nga Amerika për gjoja "AKSH"-në? Ku shkuan mijëra euro që janë mbledhur në Gjermani dhe që të janë dorëzuar ty nga R.A. me dijeni të K.V.? I ke ndarë me Idajetin? Po të hollat që "Ilirian Hoxha" i ka "keqpërdorur" ku janë o Gafurr? Ti si ish-komisar i lartë politik i "AKSH"-së tënde duhet të kesh shënime për këto gjëra? Apo kanë shkuar si shpenzime për ty dhe familjen tënde? Si u bë që në fillim të vitit 2002, more një kredi në një bankë zvicerane dhe e shleve atë para afatit? Ku i gjete paret o Gafurr? Apo tu duk vetja si shef qeverie dhe mendove, kur prish pa hesap Fatos Nano, pse të mos prish edhe unë? Po pse o Gafurr, kështu bëjnë komunistat? Kështu, unë nuk kam ndërmend t'u akuzoj se punoni e paguheni nga shërbime sekrete, edhe pse kam fakte edhe për gjëra të tilla, por ato në kohën e duhur. Po ju pyes dhe ju akuzoj për gjëra konkrete. Kush e ka emruar Hekuran Asllanin, alias Brahim Avdylin, për "shef të shtabit të përgjithshëm të AKSH-së"? Me hesap, e ka emëruar "komisariati i lartë politik dhe komisari Valdet Vardari", do me thënë, e ke emruar ti Gafurr. E kush të ka emëruar ty o Gafurr për "komesar të lartë politik të AKSH-së?" të ka emruar "Hekuran Asllani" - poeti gjeneral-kolonel Brahim Avdyli.(!) Kështu është o Gafurr, dhe nuk ke asnjë argument se është ndryshe. E keni emëruar dhe e keni shkarkuar njëri-tjetrin. Asgjë nuk keni bërë. Paçka se shkon ndonjëherë dhe i mbledh tre katër bashkëmendimtarë tutë. Paçka se tash po mundohi të paraqiteni si ëngjëj, dhe po përpiqeni të mashtroni ndonjë. Nuk do të arrini asgjë o Gafurr. Populli, në emër të të cilit ju thirreni aq shumë e aq shpesh, e ka të qartë se kush luftoi, e për çka luftoi, kush u vra e kush u ul në kolltuqe. Askush, në IRJM, e as në Kosovë e aq më pak në Shqipëri, nuk e çan kokën për ty o Gafurr Adili. As në fshatin tënd, nuk të vjen njeri mbrapa. Të punosh për Atdheun nuk ta ndalon askush, por ta privatizosh Atdheun nuk të lejon kush.

Po të akuzoj me fakte o Gafurr, për gjëra konkrete që ti, Brahim Avdyli e Idajet Beqiri i keni bërë. Këto i dinë edhe shokët e tu në Prishtinë, ata që u ndanë prej teje Gafurr dhe formuan diçka tjetër, për "vetëvendosje". I din edhe zotëri Nevzat Halili, të cilin kur e patë se ua rrezikonte vendin e udhëheqjes, e denoncuat te policia maqedone, ja vutë një njeri që ta përcillte, dhe i çuat fjalë KFOR-it se "nevzati mban me vete materiale të rrezikshme", dhe njëkohësisht e akuzuat se po punonte për Georgievskin. E "materialet e rrezikshme" ishin vetëm deklarata e komunikata të nxjerra nga interneti. Pse e bëtë këtë, apo se vetëm nuk ishte kërçovar? Se vetëm ju e keni ekskluzivitetin për të qenë "udhëheqës"? Ti Gafurr Adili, nuk ke fytyrë ta akuzosh Nevzat Halilin, se kur ai u ka pri shqiptarëve në IRJM dhe kur ka punuar për Republikën e Iliridës, ti atë kohë je marrë me vjedhjen e ndihmave të shoqatës "Nëna Tereze" në Zvicër. A e di çka ka shkruar për ty ish shoku yt i dikurshëm, Kadri Mani? Mund të thuash se Kadriu është psikopat? Ndoshta, por kjo nuk ndryshon asgjë në të vërtetat që ai i thotë të faktuara për ty. Ty ta zë rrugën unë, Agron Rexha, pse jam nga Malsia e Gjakovës (Tropoja) dhe ke bërë çka ke mundur për të ma ndryshuar edhe atësinë, duke më nxjerrë djalë të vëllait të Sali Berishës.(!) Dashurinë tënde përulëse për Vlorën, Gjirokastrën e Sarandën, (Zona e Parë Operative) nuk është patjetër ta shoqërosh me urrejtjen prej qeni ndaj Tropojës e Shkodrës o Gafurr. Bashkë me Brahim Avdylin, në komunikatat tuaja të çartura, keni shkaktuar përçarje e probleme me të cilat na duhet të merremi edhe sot e gjithë ditën. Por jeni të humbur o Gafurr. Demagogjia e Idajet Beqirit, alias Alban Vjosa, që njëherë ishte Alban Basha e që tash ka filluar të thotë poshtë e përpjetë se ai është edhe "Alban Berisha", - kjo demagogji e Idajetit dhe e folmja e tij pastër toske nuk të ndihmon hiç o Gafurr në ëndrrën tënde që të bëhesh kryetar i Shqipërisë së Ribashkuar. Mos don të thuash se edhe këto janë shpifje, se ti je strateg i madh dhe se me të vërtetë ke qenë ndonjëherë komisar politik i AKSH-së? Ja dy shembuj, që e tregojnë "luftën për pushtet" mes teje e Brahimit, ku duket se ke fituar ti:

"Mon, 01 Jul 2002 18:06:12 +0000

ARMATA KOMBËTARE SHQIPTARE SEKTORI PËR SITUATA TË JASHTËZAKONSHME PRANË SHTABIT SUPREM /DOKUMENTE PUBLIKE

DOSJA Nr. 7

Prot. Nr. 01-07/001-3

Dibër-Tiranë-Prishtinë, 1 Korrik 2002

Shtabi Suprem i AKSH-së, i mbledhur urgjentisht pas njoftimeve të marra në rrugë interne, për kundërshtitë dhe mospajtimet e lindura në mesin e disa veprimtarëve të strukturave tona kombëtare, pas shqyrtimit të situatës sjell këtë

                         VENDIM (TË FORMES SË PRERË)

1.Me qëllim të ndërprerjes së përçarjes së mëtutjeshme, SHS i AKSH-së urdhëron ndërprerjen e funksionimit të punës të organit të ashtuquajtur "komisariat i lartë politik i AKSH-së", pasi zaten ai organ nuk është marrë në shqyrtim dhe nuk është miratuar nga Shtabi. Shoku Valdet Vardari (G.A.) duhet urgjentisht të ndërpresë procesin e shpifjeve dhe ngatërresave që ka filluar.

2.Shtabi shpall të paqenë Vendimin (e patreguar askund) për shpalljen e Alban Vjosës (I.B.) për "Zv.komisar politik të AKSH-së" dhe të njëjtit i urdhëron të ndërpresë me tentimet përçarëse në dëm të AKSH-së dhe strukturave tjera kombëtare.

3.Urdhërohet mbajtësi i faqeve në Internet që të lëshojë në të gjitha faqet tona zyrtare dhe në mjetet e informimit këtë vendim të formës së prerë. 4.Adresat zyrtare të AKSH-së dhe strukturave tjera kombëtare siç është edhe kjo adresë që po përdorim (valdet_vardari@hotmail.com) kalojnë nën kontrollin e Sektorit për Situata të Jashtëzakonshme pranë Shtabit Suprem të AKSH-së.

5.Organet e Hetuesisë Ushtarake dhe të Ndjekjes, ngarkohen që të neutralizojnë me të gjitha mënyrat të gjithë ata përsona të papërgjegjshëm, që të verbuar nga idealet karreiriste e partiake, nga fryma grupore sektariste, po përpiqen të dëmtojnë funksionimin e Strukturave tona Kombëtare, të cilat me mund të madh janë ndërtuar. 6.Ky Vendim hyn në fuqi menjëherë.

Pavarësisht pëngesave, dhe nga kushdo që ato vijnë, Armata Kombëtare Shqiptare (AKSH), nuk do ta ndalë luftën deri në çlirimin dhe bashkimin e trojeve shqiptare nën okupim. Lufta jonë është një luftë e drejtë dhe çlirimtare dhe ajo, patjetër do të fitojë!

Rroftë AKSH-ja! Rrofshin Strukturat Kombëtare Shqiptare Poshtë tradhëtia dhe intrigantët!

JA VDEKJE-JA LIRI!

Për Sektorin për Situata të Jashtëzakonshme Kolonel-Major, Cim Dushanova

Për Shtabin Suprem të AKSH-së,

Komandanti Suprem- Hekuran Asllani, Gjeneral-Kolonel,"

(fund i citimit, marrë nga lista e publikimeve shqiptare www.egroups.com/list/shqiperia/ )

Dhe ja kundërpërgjigjia e Brahim Avdylit, alias "Hekuran Asllanit":

"From: "Hekuran ASLLANI" <hekuran_asllani@hotmail.com

To: shqiperia@yahoogroups.com,

Subject: Lidhur me një vendimin spekullativ dhe të pasaktë!

Date: Mon, 01 Jul 2002 23:07:23 +0000

Të nderuar;

Vendimi i dërguar në adresat tuaja, nga e-maili i Valdet Vardarit, nuk është një vendim legjitim i strukturave tona! Ai është një vendim arbitrar dhe spekullativ! Ndonëse është lëshuar nga Valdet Vardari, siç duket me qëllime të intrigimit tonë në prapavijë, apo të rimarrjes së strukturave tona nën kontrollin personal (dhe pa konsultim apo vendim të Shtabit Suprem të AKSH-së), ai nuk është lëshuar nga struktura legjitime e AKSH-së! Valdet Vardari ka të drejtë të themelojë çfarëdo armate, por nuk ka të drejtë të spekullojë në emër të njëfarë Sektori për Situata të Jashtëzakonshme, situata këto që deri më tani i ka krijuar vetë, duke folur edhe në emrin e Hekuran Asllanit, pa e pyetur fare ate dhe pa u konsultuar as me te, as me strukturën që përfaqëson ai. Se ku e ka qëllimin të dalë, kjo shihet nga fjalori i prishur që përdor dhe nga krizat që ka krijuar! Nuk na bëhet të besojmë se punon me urdhërat e UDB-së! Megjithate, logjika është e njëjtë!...

Triku formal i paraqitjes për herë të parë të Cim Dushanovës, është tejet qesharak! Gafurr Adili ka mundur lirisht të ndërrojë edhe shefin e shtabit dhe në vend të tij ta paraqesë ndonjë "Lecë Kaqani" apo "Qumil Laknori", si shef të shtabit! Më keq se kjo paraqitje nuk ka ku shkon! Edhe "heqja e Komesaritatit" është një manevër e pakripë, sepse ai vetë ishte shpallur më parë si "Komesar i Lartë Politik". Vendimi ku ai e kualifikon B.Avdylin si "psikopat", është me qëllim të diskreditimit të personave që kanë punuar me devotshmëri në strukturat tona. Ato janë lëshuar poashtu nga e-maili i Valdet Vardarit (alias Gafurr Adilit), ndoshta për të sjelluar një mori akuzash imorale në adresë të B.Avdylit, ashtu siç ka bërë disa herë!... Ju lutem që ta kuptoni z. Valdet Vardari (alias Gafurr Adili), sepse siç duket, ka përjetuar një krizë nervore të pakuptueshme! Nuk na bëhet të besojmë se ai ka rrjedhur me të vërtetë nga mendja! Vetëtitullimi si Shef i Sektorit të Jashtëzakonshëm, nga e-maili i vet, duke u emëruar Kolonel-major (pra Kolonel dhe Major), gjë kjo tepër qesharake, nuk tregon as kulturën minimale ushtarake! Sidoqoftë, "vendime" të tilla, nuk janë për t`u vendosur në faqe, sepse janë tejet komprimituese!... Na duhet t`ua përkujtojmë edhe njëherë se ato, padyshim, nuk janë akte legjitime të AKSH-së! Kujdes nga këso paraqitjesh, sepse mund të jenë vetëm e kundërshtarëve tanë të përbetuar!...

Me nderime të thella,

Shefi i Shtabit Suprem të AKSH-së,

Hekuran Asllani."

(fund i citimit, marrë nga lista e publikimeve shqiptare

www.egroups.com/list/shqiperia )

Dhe, çfarë komenti ke për të shtuar o Gafurr? Apo edhe këtu ka dorë "poliagjenti Alban Berisha"? Jo Gafurr, është lufta e egër brenda llojit, e stilit komunist që ju çon në këso situatash. Vetëm komunistët mund të shpallin "Front për Bashkim Kombëtar" me pjesëmarrjen e vetëm dy partive që kanë nga dy tre anëtarë, dhe dy kryetarët e këtyre partive t'i ndajnë dy postet e vetme respektive, sa për t'ja bërë qefin vetes. Por përtej kësja gjendje, pra përtej vetëkënaqjes, ju nuk mund të shkoni. Pavarësisht se në anën tuaj i keni tash gjithë ideologët, frymëzuesit dhe adhuruesit e "revolucionit të vonuar demokratik" edhe marksistët e pandreqshëm të Prishtinës, edhe mbeturinat e Sigurimit të Shtetit në Tiranë. Kot Gafurr. Edhe Enver Hoxha të çohet nga varri, nuk ju ndihmon dot. Koha juaj ka perënduar. Marksi nuk është aktual, veç mbaju he burrë, se komunistat bar hanë e nuk dorëzohen. Ti ende nuk e ke pru punën për bar.

Dhe, për ta mbyllur këtë sqarim-reagim, po të them se do të vazhdojmë me përpjekjet që AKSH-ja të jetë mbrojtësja e interesave shqiptare kudo ku ka shqiptarë në Ballkan, por pa ju, sa t'i keni në kokë këto ide që i keni. FBKSH-së, (PRSH dhe UNIKOMB-it) i dëshirojmë suksese, por vetëm kur seriozisht të organizohen në mënyrë të hapur dhe demokratike. Për desert, po e citoj ish shokun dhe patriotin tënd, Musa Xhaferin, se si të ka mbrojtur në LOBI, gjojase po të sulmon:

"Përderisa kjo është një temë mediale, këtu ka një konfuzitet. Këtu komunikata kemi nga Fronti për Bashkimin Kombëtar dhe bëhet aty një përzierje, ku në të njëjtën kohë deklarata dalin prej Frontit për Bashkim Kombëtar dhe indirekt identifikimi bëhet edhe me AKSH-në. Thuhet se AKSH-ja është pjesë e Frontit, apo se Fronti është pjesë e AKSH-së. Pastaj dihet që në kuadër të Frontit , siç thuhet në disa komunikata, bëjnë pjesë disa subjkete, të cilat tash nuk jam i sigurt se janë apo nuk janë të regjistruara dikund, siç mund të jetë Partia e Unitetit Kombëtar, që me sa di unë kjo parti duhet ta ketë selinë në Shqipëri, pastaj është Partia Revolucionare Shqiptare, që me sa di unë, nëse nuk gabohem, është paraqitur si zëdhënës i asaj partie Gafurr Adili, por edhe disa subjekte e shoqata joqeveritare të tjera, siç thuhet në bazë të komunikatave, që pretendojnë të përbëjnë këtë Front, dhe në kuadër të gjithë kësaj ka prononcime e deklarime se është AKSH-ja."

(fund i citimit, sipas  www.pressonline.com.mk)

Kështu thotë Musai o Gafurr. Megjithatë është një përpjekje e tij, për t'ju legjitimuar ty e Idajetin si "shefa" të AKSH-së. Nuk i ka ba hesapet keq, Musai. Llogarit se në zgjedhjet e ardhshme (nëse do të ketë hiç zgjedhje) në IRJM, partia e tij do humbë më keq se PPD-ja kësaj here, dhe Musai mendon se AKSH-në duhet ta kenë në dorë gjithqysh kërçovarët. Se i yti, mishin ta han po kockën ta ruan. Dhe Gafurri, që deri atëherë, me ndihmën e "sekretareshës" që ka punësuar tash vonë, Teuta Zymberit - se Teutat në kombinim me kërçovarë janë aktualisht në modë, -  do të ketë kohë për ta shpallur tradhëtar edhe Idajetin ndoshta, e do ta kallë Vardarin por ama veç në Tetovë e poshtë. Në malësitë e Kërçovës, Dibrës e Strugës, nuk bën të luftohet. Ato janë vise që nxjerrin heronj të paepur, që drejt e nga Zvicra, me dy tre muaj pushime aktive dimërore në Shipkovicë, gdhihen deputetë, ministra, liderë kombëtarë.

Le të digjen e vriten shqiptarët në Kumanovë, Shkup e Tetovë. Rroftë Kërçova, livadhishtja pjellore e lidershipit kombëtar bashkëkohor. Poshtë Tropoja që guxon e na përzihet në hise.

Tung krejtve dhe ruani shëndetin.

30 janar 2003

p.s.

Së shpejti, të gjitha këto dhe shumë të tjera në të njëjtën temë, në një botim të veçantë, "AKSH: - Mes Internetit dhe Realitetit"

p.s.2.

Reagimet, sharjet, përshëndetjet dhe urimet,  mund të m'i dërgoni në adresën:  agronrexha@hotmail.com ose ergoni@yahoo.com 

LUMENJTË DHE URAT 

Kim Mehmeti

Maqedonia është ëndërr që ka mbetur pezull mbi kufirin që e ndanë "të kaluarën e errët" të njëmendësisë së deridjeshme dhe "demokracisë e sotme të ndritshme". Ajo gjithnjë e më shumë është një copë toke, ku janë gërshetuar shumë ëndrra etnike, ku dominojnë këto dy kolektivitete më të mëdha në numër: maqedonasit etnikë dhe shqiptarët. Dhe si e tillë, sajesa shtetërore e nacional-romantikëve të vonuar, Maqedonia, mbetet ëndërr e largët dhe e zbehtë.


Kohërat e pasluftës u ngjajnë atyre pas përmbytjeve të mëdha kur avullohet uji, por mbetet balta ngjitëse, nëpër të cilën është e vështirë që të ecësh. Kohërat e pasluftës u ngjajnë kohërave pas vërshimeve edhe nga fakti se rrëzohen të gjitha urat dhe duhet kohë e përpjekje që të ripërtrihet komunikimi i mëparshëm. Maqedonia sot gjendet e zhytur pikërisht në baltën e këtyre kohërave, në lloçin e mosbesimit ndëretnik, në lymin e partizimit të të gjitha sferave të jetesës, përfshirë këtu edhe ato ku i është ndaluar hyrja politikës së ditës, siç janë kultura, arsimi, shëndetësia... Nëpër Maqedoni përhapet duhma e padurueshme e një shoqërie ku çdo gjë është zhvendosur nga binarët e normales, ku kalben normat minimale të moralit shoqërorë, ku është varrosur vetëdija se aty ku shteti është projekt i parcijalizuar partiak, ai mbetet përgjithmonë si mozaik i shëmtuar, i pakompletuar me të gjithë katrorët dhe nuancat që e përbëjnë atë. 


Kohërat e pasluftës u ngjajnë atyre pas vërshimeve të mëdha, se janë përplot me rrëmujë: të gjithë vrapojnë që të kumtojnë diçka, të gjithë duan që të tregohen si personazhe të rëndësishëm në ngjarjet vendimtare, shtyhen mes veti që t'i kap objektivi i historisë, ku do të mbetet i shënuar portreti grupor i fituesëve. Por, Maqedonia, e cila për shumëçka është një shtet i çuditshëm dhe që duket se maqedonasit etnikë e duan vetëm "për inat të shqiptarëve", kurse këta të fundit "nuk e japin" vetëm që të "plasin maqedonasit", me luftën dëshmoi se në këto hapësira mund të krijohet shtet edhe me përzierjen e diletantizmit politik, pseudointelektualizmit dhe aviacionit ushtarak me pilot të huazuar nga Ukraina. Në këtë sajesë të çuditshme shtetërore, ku shumica e banorëve janë të sëmurë kronikë nga mbamendja e shkurtë, nuk duhet pritur asgjë më shumë sesa nga një "luftë e vogël" të lind një histori e dyfishtë "madhore" , që do ta kremtojnë të dy taborret e heronjëve dhe dy palët fituese: maqedonasit etnikë, që në harxhim të shtetit u ngrenë përmendore "mbrojtësve" të tyre (lexo: policëve dhe ushtarëve) dhe shqiptarët, të cilët me qiftelit private, përmes këngëve, i madhërojnë "çlirimtarët" e tyre (lexo: pjesëtarët e UÇK). Në mesin e dy të vërtetave diametralisht të kundërta dhe kapitujve të lavdishëm të historisë bashkëkohore, mbetet pezull dhimbja për jetërat e humbura, pasiguria për të nesërmen dhe eksplodimet e rregullta të natës së "kashikarave" dhe mjeteve tjera eksploduese, që janë bërë pjesë e përditshmërisë në shumë vendbanime në Maqedoni, e cila edhe mëtej mbijeton si shteti me stazh më të shkurtër të shtetformësisë në Ballkan, por me ambicje afatgjata që të mbetet në hartën e këtij gadishulli. Pra, shtet ku ekzistojnë dy botëra dominante paralele: ajo e shqiptarëve etnikë dhe e maqedonasve etnikë. Ku gëlltitet dozë e madhe e politikës ditore dhe ku partizohen edhe çerdhet e fëmijëve, shkollat, spitalet..., e lere më Akademia Maqedonase e Shkencave dhe Arteve, e cila kohëve të fundit është në kërkim të tre-katër shqiptarëve "vullnetarë", që do të bëheshin anëtarë të saj, që të plotësonte atë që nuk e ka bërë gjatë pesë dekadave, kur bileta më e rëndësishme hyrëse në këtë institucion elit ishte përkatësia partiake. Edhe kjo nismë e re "demokratike" e Akademisë Maqedonase me siguri është inicuar nga qarqet partiake, prandaj vështirë se gjenden "kandidatë potencialë" që ta shfrytëzojnë këtë pako-ofertë dhe të bëhen akademikë. Aq më shumë kur kjo iniciativë aktualizohet tani kur disa qarqe shqiptare kumtuan se është rendi që pas Universitetit të Tetovës, të formojnë edhe Akademinë e tyre të Shkencave dhe Arteve. Mbase edhe kërkesë e arsyeshme, mirëpo e kanosur nga rreziku që atë ta realizojnë njerëzit që së pari do të bëhen akademikë e pastaj shkenctarë dhe artistë. Siç ka ndodhur dhe siç ndodh shpesh me institucionet tona ,të cilat edhe mëtutje do t'i themelojmë "privatisht", sepse përfaqësuesit tanë politikë mendojnë se institucionet pushtohen vetëm nëpërmjet kabineteve ministrore dhe sekretareshave me fund të shkurtër. 


Maqedonia për shumëçka është pasqyrë ku shihet fytyra e njëmendtë e Ballkanit. Në këtë vend ende askush nuk e di se cilat janë vlerat kulturore të këtij shteti: ato që krijohen në shumë gjuhë ose vetëm ato që kanë parashenjën e etnisë maqedonase. Askush nuk është përgjigjur në pyetjen se kush janë subjektet e letërsisë maqedonase: të gjithë krijuesit në këtë shtet apo vetëm ata që shkruajnë në gjuhën maqedonase. Prandaj edhe ndodh që, për shembull, ministri i kulturës të punësojë dhjetëra këshilltarë artist maqedonas dhe asnjë shqiptar, që këto "deshnit" tanë partiakë të mos shohin se edhe ma paratë tona investohet përkthimi i veprave të autorëve maqedonas për t'u plasuar në botë, duke mos u përkthyer asnjë libër i autorëve shqiptarë, me çka dhe për çdo ditë zhduken standardet estetike dhe promovohen ato etnike, gjegjësisht standardet e "sokakut" tonë, që e fshehin të vërtetën se për çdo vlerë artistike edhe për krijimtarinë letrare rëndësia e adresës e treguar përmes emrit dhe përkatësisë etnike të autorit është proporcionale me vlerat estetike të veprës, e jo e kundërta. 


Se sa Maqedonia është një vend i brishtë, i ndarë etnikisht dhe larg ëndrrës së vetë për stabilitet, kjo më së miri mund të ndjehet në kryeqytet në Shkup. Jo vetëm se Ura e Gurit që nuk është më ajo e dikurshmja (disa rinovues ambiciozë dëshmuan atë që është e mundshme vetëm në Ballkan nga një margaritar arkitektonik, i ruajtur me shekuj, që ishte emblemë për Shkupin, të bënin një "më të vjetër dhe më të bukur", mirëpo jo urë, por monstrum), por sepse në të më nuk janë disa romë të vegjël që dikur nxirrnin mëditjen në formë të lëmoshës multietnike nga ata që shkonin nga pjesa jugore drejt asaj veriore të Shkupit dhe anasjelltas. Pra, edhe ata lypës të vegjël simpatikë të Urës së Gurit, vlerësuan se urat mbi Vardar tashmë një kohë të gjatë nuk shërbejnë për të kaluar lumin, se urat - janë komunikimet më jofitimprurëse, prandaj e kuptuan se doemos duhej që të vendosnin cilit breg t'i takonin, në cilën mëshirë njëetnike të bazonin të ardhshmen e vetë në atë shqiptare, në pjesën veriore të Shkupit ose maqedone, në pjesën jugore të këtij qyteti. Thjeshtë, Vardari, i cili e ndan Shkupin në dy pjesë identike, i ngjan lumit, urat e të cilit nuk ka kush t'i tejkalojë, që i kanë humbur lypësarët dhe kalimtarët. Sepse, kaherë maqedonasit vështirë se vendosin që ta vizitojnë Çarshinë e Vjetër dhe Bit-Pazarin, kurse shqiptarët duket se as nuk shohin se çfarë ndodh në Sheshin Maqedonia, matanë lumit.


Jo një herë në të kaluarën por edhe sot, fatin e Ballkanit e përcaktuan ata që rrëzonin ura, që dëshironin lumenjtë të ngelnin pa ura, por rrallë ka ndodhur që të ketë ura e të mos ketë kalimtarë. Prandaj Ura e Gurit mbi Vardar, në Shkup, e mbetur pa kalimtarët e vetë, mbase e rrëfen versionin e dytë të të njëjtit rrëfim, që ka lidhje me Urën e rrëzuar në Mostar. Të gjithë këto ura, ato që janë rrënuar dhe ato që kanë mbetur pa kalimtarë, e theksojnë legjendën e njohur që e tregojnë gati të gjithë popujt e Ballkanit, e cila flet për vështirësitë që ndërlidhen me ndërtimin e urave: për vëllezërit të cilëve gjatë natës u rrëzohej gjithçka që e ndërtonin ditën, derisa nuk e flijuan në themelet e urës nusen më të bukur të vëllaut më të vogël. Legjendat ndonjëherë janë fryt i përpjekjeve kolektive për gjërat e paarritshme, bëhen si tentativa kolektive që rrejshëm të vidhen vlerat që nuk i posedon ai kolektivitet, si në rastin konkret, pra gatishmërinë hyjnore të "vëllezërve" ballkanas që të murosin në themelet e urave gjënë më të bukur që e posedojnë dhe asgjë të mos kërkojnë si kundërvlerë.


Ballkani është vend legjendash, kurse Maqedonia për shumëçka do të mbetet pjesë e "legjendës" ballkanase. Nëse jo për diçka tjetër atëherë për shkak të dymbëdhjetë viteve të kaluara, kur gjithçka shkatërrohej dhe kalbej në Maqedoni, përveç "fabrikës" të quajtur "marrëdhënie ndëretnike", që mundësonte profit të lartë për politikë ditore, prodhonte pakufi politikanë, analistë, kolumnistë dhe intelektualë, kompetenca e të cilëve bazohej në analizimin e çdoditshëm të marrëdhënieve shqiptaro-maqedonase. E gjithë kjo zhurmë njëdekadëshe rreth asaj se kush është "pronar në shtëpi", mori dimensionet e "turbo-folkut" serb, ku vlen rregulli shumë këngëtarë e pak muzikë! Dhe doemos duhej të kulminonte me "paraqitjen shkencore" për zgjidhjen e këtij problemi që buroi nga Akademia Maqedonase e Shkencave dhe Arteve në formë projekti për "ndërrim human të territoreve dhe të popullatave" ndërmjet Maqedonisë dhe Shqipërisë. "Dialogu" njëdekadësh partiakë dhe medial shqiptaro-maqedonas rezultoi edhe me "mini luftën" e vitit 2001 si dhe me kryqin tejet të madh të vendosur në majen e Vodnos, që shihet nga të gjitha anët e kryeqytetit të Maqedonisë, me çka Shkupi e fitoi atë që i mungonte - "varrezën" më të madhe të multietnicitetit në Maqedoni. Idea për "ndërrimin e territoreve dhe popullatave" (ide e cila atë kohë u përkrah edhe nga disa zyrtarë të atëhershëm të Maqedonisë) tashmë është heshtur, por vazhdon "pyllëzimi" i Maqedonisë me kryqa gjigantë. Dhe duket se dikujt i vjen keq pse nuk ka re betoni ku do të mund të lidhnin ndonjë litar të çeliktë, në të cilin do të varnin kryqin me krahë kilometrikë, shumë herë më të madh se ai që natën shndritë mbi Shkup, e që do të shndëriste të gjithë Maqedoninë! Kështu, ky shtet në vepër do të "dëshmonte" orientimin e vet properëndimor (gatishmërinë për luftë kundër "terrorizmit dhe fundamentalizmit islamik") kurse Kishës Ortodokse Maqedonase do t'i mundësojë të ketë diçka që nuk e ka asnjë nga kishat simotra që nuk e pranojnë gjithë shteti të jetë "manastir pravosllav"(!), ndërsa jo të krishterët, që jetojnë në këtë shtet, do të mund të zgjidhnin nëse do të bëheshin kallogjere apo monahë, ose të shkonin të jetonin në shpellat e Afganistanit!


Një Maqedoni e këtillë, e stolisur me kaq shumë kryqa, bëhet gjithnjë më pikëlluese dhe vend i pashpresë. Gjithnjë e më shumë i ngjanë një grope ku secili e rrëfen fatin e vetë etnik, kurse të gjithë së bashku e fshehin dëshirën e vërtetë: si të ikin nga këtu dhe të shkojnë diku, ku gjatë afirmimit të kualiteteve personale parashenja etnike nuk paraqet as hendikep e as përparësi. Në këtë gropë më të zhgënjyer janë të rinjtë, të cilëve paraardhësit e tyre ua harxhuan të tashmen dhe të ardhmen. Dhe, siç duket, studentët dhe shkollarët e mesëm nuk mendojnë as për të kaluarën dhe as për të ardhmen, por si të furnizohen me vizë Shengeni dhe të ikin për të gjetur eldoradot e tyre. Shteti, ku ambicia e vetme e të rinjve është se si ta braktisin vendin, nuk duhet të shqetësohet për të ardhshmen e vetë sepse nuk do ta ketë. Prandaj, dita ditës rritet numri i prindërve që e përkrahin regjimin e rreptë të vizave të shteteve perëndimore ndaj qytetarëve të Maqedonisë: sikur të mos ekzistonin vizat, mbase Maqedonia për një kohë të shkurtër do të boshatisej dhe aty do të ngelnin vetëm pleqtë dhe të pafuqishmit. Do të shndërrohej në një fshat të braktisur, ku njerëzit do të vinin vetëm për të vdekur ose për t'i varrosur të afërmit e tyre. Do të ktheheshin vetëm ata që do t'i sillte malli për vendlindjen, që do të dëshironin të shihnin Urën e Gurit, e në vend të saj do të hasnin kopjen e saj të gërditshme. Ata do të shihnin se në Maqedoni, megjithatë, nuk është gjithçka e zezë: si në pak vende të botës, mund të pasurohesh shpejt dhe të bëhesh njeri me nam e i suksesshëm. Mjafton që të dish t'i bashkangjitesh me kohë partisë fituese, së paku disa muaj të jeni përfaqësues i saj në ndonjë institucion ose firmë, dhe ja pasuria edhe për brezat e ardhshëm. E njëjta gjë vlenë edhe për sukseset artistike: janë partitë në pushtet që vendosin se cilat vlera duhet promovuar e cilat jo, cilët shkrimtarë duhet nderuar me çmime e cilët duhet përfshirë në listën e të "pamerituarve". Thjeshtë, Maqedonia është ëndërr që ka mbetur pezull mbi kufirin që e ndan "të kaluarën e errët" të njëmendësisë së deridjeshme dhe "demokracisë së sotme të ndritshme". Ajo gjithnjë e më shumë është një copë toke ku janë gërshetuar shumë ëndrra etnike, ku dominojnë dy kolektivitetet më të mëdha në numër: maqedonasit etnikë dhe shqiptarët. Dhe, si e tillë, sajesa shtetërore e nacional-romantikëve të vonuar, Maqedonia, mbetet ëndërr e largët dhe e zbehtë.